Θεέ μου τι δεν μας περιμένει ακόμα.Κάθομαι εδώ και βρέχομαι.Βρέχει χωρίς να βρέχειόπως όταν σκιάμας επιστρέφει σώμα.Κάθομαι εδώ και κάθομαι.Εγώ εδώ, απέναντι η καρδιά μουκαι πιό μακριάη κουρασμένη σχέση μου μαζί της.Έτσι για να φαινόμαστε πολλοίκάθε που μας μετράει το άδειο.Φυσάει άδειο δωμάτιο.Πιάνομαι γερά από τον τρόπο μουπου έχω να σαρώνομαι.Νέα σου δεν έχω.Η φωτογραφία σου στάσιμη.Κοιτάζεις σαν ερχόμενοςχαμογελάς σαν όχι.Άνθη αποξηραμένα στο πλάισου επαναλαμβάνουν ασταμάτητατο ακράτητο όνομα τους semprevivessemprevives - αιώνιες, αιώνιεςμην τύχεις και ξεχάσεις τι δεν είσαι.
.jpg)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου